Pedro Pagola Martínez

Pedro Pagola Martínez Nafarroako Unibertsitate Publikoan doktorea da. Bere doktoretza tesian metodo berriak azaldu ditu, Matematikan klasikoak diren Saddle Point eta Laplaceren metodoak errazten dituztenak, integralen garapen asintotikoak kalkulatzeko, izan ere “eskatzen dituzten kalkulu konplexuengatik, oso zailak baitira praktikara eramateko eta horrela ingeniariari edo fisikariari erabilgarri izango zaizkien emaitzak lortzeko”.

Bere lanak, “Nuevos métodos de Laplace y Saddle Point más sencillos y sistemáticos” izenburukoak, bikain cum laude kalifikazioa lortu du. José Luis López García NUPeko Matematika eta Informatikako Ingeniaritza Saileko Matematika Aplikatuko katedradunak zuzendu du.

Ingeniaritzan, Fisikan, eta zientzian oro har, kalkulu askotan agertzen diren transformatu integralek edo funtzio bereziek adierazpide integrala onartzen dute. Adibidez, Laplaceren eta Fourierren transformatuak oinarrizko tresna dira zirkuituen eta seinaleen teorian, hurrenez hurren. Whittakerren funtzioa edo Coulomben funtzioak Fisika Nuklearraren oinarrizko osagaiak dira.

“Orokorrean, integral horien kalkulua ez da berehalakoa, aldiz, hurbilpen bat behar izaten du –dio lanaren egileak-. Kasu horretan, Saddle Point eta Laplaceren metodoak dira erabilienak. Biek eskatzen dute aldagai-aldaketa konplexua, integrala modu estandarrean idatzi ahal izateko. Horrek konplexutasun analitiko handia dakar, eta zaildu egiten du praktikan erabiltzea”. Zailtasun hori, eta gainerako beste batzuk ikusirik, Pedro Pagolak bi metodo berri proposatu ditu, aldagai-aldaketa hori saihestea ahalbidetzen dutenak, metodo klasikoen zailtasun tekniko nabarmena baitzen.

Egileak dioenez, “ aldaketa hauen bidez, kalkuluak sistematizatu ditugu, hala segida asintotikoarenak nola koefizienteenak, eta formula esplizituak eman ditugu bi metodoetarako. Horiek horrela, garapen asintotiko berri asko lortu ditugu, bereziki Eulerren Gamma funtzio ezagunarena. Horren bidez formula esplizitu bat aurkitu dugu, orain arte ezagutzen ez zena, Stirling garapen famatuaren koefizienteetarako”.

Pedro Pagola Matematikan lizentziatu zen Errioxako Unibertsitatean. Ikerketako 4 proiektutan hartu du parte, eta Zaragozako Unibertsitateko “Aproximación asintótica y aplicaciones” izeneko Ikerketa Taldeko kidea da. Orain NUPeko ikerketa beka bat dauka, eta “Mathematical and computer modelling” nazioarteko aldizkariko ebaluatzailea da. Hamarren bat artikulu atera ditu nazioarteko aldizkari zientifikoetan eta Espainiako zein nazioarteko biltzar askotan hartu du parte.