Izenpe normalizatua da ikertzaileak argi identifikatzen duen izenpe forma bat aukeratzea, beste gainerako ikertzaileengandik bereizten duena.

Normalizatu gabeko izenpeak dakarrena da lanak era desberdinetan izenpetzen direla, eta ondorioz, egilea datu-baseetan eta indizeetan bi egile edo gehiago bezala agertzen da. Honek dakar ekoizpen akademikoaren kalkulua, aipamenen kalkulua eta argitalpenen ikusgarritasuna txikiagoa izatea.

Gainera, badago beste arazo bat, nazioarteko datu-baseek Espainiako egileak bigarren deituraren arabera indexatzen dituztela, lehen deitura bigarren izena delakoan. Halatan, Fernando Sánchez García, honela agertuk zen: García, FS.

Izenpea normaltzeko gomendioak:

1. Deitura oso arruntak ez dauzkaten egileentzat. Izena eta deitura bat erabiltzea gomendatzen da: Antonio Moracho.
2. Deitura arruntak dauzkaten egileentzat. Gomendioa da izena eta bi deiturak erabiltzea, deiturak gidoi batez elkartuta, esaterako, Antonio Caballero-Plasencia.
3. Izen konposatuak edo/eta deitura konposatuak edo/eta hizkiekin: Gomendioa da gidoi baten bidez elkartzea: Ignacio-María Ruiz-de-Luzuriaga.
4. Oso garrantzizkoa da beti berdin izenpetzea.

FeCYTek badauka egileen eta erakundeen izenak normalitzatzeko gomendio-sorta bat:

Propuesta de manual de ayuda a los investigadores españoles para la normalización del nombre de autores e instituciones en las publicaciones científicas